به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

ارتباط افزایش هوش کودک با تغییر محل زندگی در دوران بارداری

تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۰۰۹۰۶

آیا نقل مکان به حومه شهر در دوران بارداری می‌تواند به مادران کمک کند تا فرزندان باهوش‌تری به دنیا بیاورند؟ به تازگی نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تنفس هوای آلوده شهر‌های شلوغ می‌تواند تأثیر مضری بر روی جنین داشته باشد.

محققان در دانشگاه «کلرادو بولدر» گفته اند، کودکان دو ساله‌ای که در دوران بارداری در معرض آلودگی هوا قرار می‌گیرند، احتمال بیشتری دارد که بعداً نمرات شناختی پایین‌تری داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این مطالعه هشدار دهنده همچنین نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا قبل از تولد می‌تواند به اختلال در هماهنگی حرکتی و مشکلات زبانی منجر شود.

به گفته نویسندگان مطالعه، این یکی از اولین پروژه‌های تحقیقاتی است که در آن افراد به ارزیابی رابطه بین قرار گرفتن در معرض آلودگی قبل از تولد و رشد مغز در دوران نوزادی پراخته‌اند.

در این مطالعه، محققان سلامت ۱۶۱ مادر لاتین تبار و فرزندانشان را که در جنوب کالیفرنیا زندگی می‌کردند، بررسی کردند. مادران پیشینه دقیقی از وضعیت زندگی گذشته خود و زمانی که باردار بودند ارائه کردند. این محققان سپس آدرس‌ها را با سیستم کیفیت هوای آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده بررسی کردند.

هنگامی که کودکان نوپا به سن دو سالگی رسیدند، تحت چندین تست رشد عصبی قرار گرفتند که مهارت‌های شناختی، حرکتی و زبانی آن‌ها را اندازه‌گیری می‌کرد. نویسندگان این مطالعه همچنین عوامل دیگری از جمله تعداد دفعات تغذیه نوزاد با شیر مادر، زایمان زودرس، وزن نوزاد هنگام تولد و وضعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده را که می‌توانند بر رشد کودک تأثیر بگذارند را نیز در نظر گرفتند.

تنفس هوای پاک در اواخر بارداری اهمیت ویژه‌ای دارد

مادران باردار که به طور مرتب در معرض آلاینده‌های هوا مانند ذرات معلق (PM) ۱۰ و PM ۲.۵ قرار داشتند، کودکان نوپا نمرات شناختی پایین‌تری داشتند. کودکان دو ساله با بالاترین سطح قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا در دوران بارداری کمترین امتیاز رشد عصبی را داشتند. به طور کلی، ۱۶ درصد از کودکان نوپا دارای نمره شناختی بودند که نشان دهنده سطحی از اختلالات عصبی است. محققان می‌گویند زمان قرار گرفتن جنین در معرض آلودگی هوا نیز مهم است. آلودگی هوا در اواسط تا اواخر بارداری به پیامد‌های بدتر رشد عصبی برای نوزادان منجر می‌شود.

«زک مورگان» (Zach Morgan) نویسنده اول این مطالعه از دانشگاه کلرادو بولدر در یک بیانیه رسانه‌ای گفت: مغز در مراحل مختلف بارداری به طور متفاوتی رشد می‌کند و زمانی که در یک مواقع بحرانی اختلال ایجاد می‌شود، می‌تواند بر مسیر رشد تأثیر بگذارد.

توضیح دیگری که نویسندگان مطالعه در مورد اینکه چرا آلودگی هوا باعث آسیب عصبی مضر می‌شود ارائه کردند این است که آلاینده‌های استنشاقی مستقیماً با جنین تماس دارند. سپس این ذرات می‌توانند سیستم ایمنی بدن را تحریک کنند و باعث التهاب بیش از حد و استرس اکسیداتیو شوند که در مسیر رشد مغز قرار می‌گیرد. تحقیقات دیگری از همین تیم شواهدی از تأثیر آلودگی بر میکروبیوم روده کودک پیدا کرده است که می‌تواند التهاب را نیز افزایش دهد.

استرس اکسیداتیو یا استرس اکسیدکننده (Oxidative stress) بازتاب‌دهنده عدم تعادل میان تظاهرات سیستماتیک «گونه‌های فعال (واکنش‌پذیر) اکسیژن» (ROS) و توانایی یک سیستم زیستی در خنثی سازی و مهار میانجی‌های سمی آن یا ترمیم آسیب‌های وارده است.

این مطالعه فقط کودکان نوپا لاتین تبار را مورد بررسی قرار داد، بنابراین هنوز مشخص نیست که آیا نتایج در سایر نژاد‌ها یا قومیت‌ها مشابه خواهد بود یا خیر. لاتین تبار‌ها در کالیفرنیای جنوبی زندگی می‌کنند و در شرایط محیطی هستند که در معرض سطوح بالاتری از آلودگی هوا قرار دارند. با این حال، این یافته‌ها نقطه شروعی را برای دیدن اینکه چگونه آلودگی هوا بر جوامع محروم تأثیر می‌گذارد و خانواده‌ها چه اقداماتی را می‌توانند برای محافظت از رفاه فرزندان خود انجام دهند، فراهم می‌کند.

یافته‌های این مطالعه در مجله Environmental Health منتشر شده است.

منبع: اس اف

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سلامتی کودک افزایش هوش کودک معرض آلودگی هوا دوران بارداری کودکان نوپا قرار گرفتن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۰۰۹۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاهش وزن در این دوره خطر مرگ زودرس دارد؟

نتایج یک مطالعه جدید هشدار می‌دهد، کاهش وزن در مراحل بعدی زندگی ممکن است خطر مرگ زودهنگام را افزایش دهد.

به گزارش آنا، براساس داده‌های به دست آمده، مردانی که بیش از ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند، ۲۸۹ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ و میر بودند. با این حال، افزایش وزن با افزایش خطر مرگ زودهنگام مرتبط نبود.

ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، اما این پژوهش نشان می‌دهد که کاهش وزن در سنین بالا ممکن است افراد را بیش از هر زمان دیگری در معرض مرگ زودرس قرار دهد.

اضافه وزن با بسیاری از مشکلات سلامتی با ریسک مرگ زودرس مرتبط است و پزشکان می‌گویند افراد در صورت حفظ وزن سالم، بهترین شانس برای زندگی طولانی را خواهند داشت؛ اما مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا انجام شد، نشان داد افرادی که در سن بالای ۶۵ سال وزن کم کرده‌اند، یک سوم بیشتر در معرض خطر مرگ در طی چهار سال هستند. در کمال تعجب آن‌ها هیچ ارتباطی بین افزایش وزن و افزایش خطر مرگ زودرس پیدا نکردند.

محققان معتقدند که این خود کاهش وزن نیست، بلکه علت کاهش وزن است که آن‌ها را در معرض خطر بالاتر مرگ قرار می‌دهد. به عنوان مثال، سرماخوردگی، دیابت، زوال عقل و بیماری‌های قلبی، ریوی، کلیوی یا کبدی همگی می‌توانند باعث از دست دادن اشتهای افراد شوند، همانطور که دارو‌های تجویزی سنگین نیز همین کار را می‌کنند.

محققان دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا، حدود ۱۷ هزار بزرگسال ۶۵ سال و بالاتر را مورد بررسی قرار دادند. این مطالعه شامل ۱۶۷۰۳ شرکت کننده استرالیایی ۷۰ ساله و بالاتر و ۲۴۱۱ شرکت کننده آمریکایی ۶۵ ساله و بالاتر بدون سابقه بیماری قلبی عروقی، زوال عقل، ناتوانی یا بیماری مزمن بود.

افرادی که اخیراً در بیمارستان بستری شده بودند نیز از مطالعه خارج شدند، زیرا بستری بودن اغلب با کاهش وزن به دلیل بیماری همراه است. وزن بدن و دور کمر شرکت‌کنندگان در معاینات سالانه بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ اندازه‌گیری شد.

در میان مردان، کسانی که بیش از ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند، تقریباً ۲۹۰ درصد بیشتر از مردانی که وزن ثابتی داشتند، در معرض مرگ زودهنگام بودند و زنانی که بیش از ۱۰ درصد وزن خود را از دست دادند، ۱۱۴ درصد مرگ و میر بیشتری داشتند. در مقایسه با مردانی که وزن ثابتی داشتند، افرادی که ۵ تا ۱۰ درصد وزن بدن خود را از دست دادند، ۳۳ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودهنگام به هر دلیلی بودند. احتمال مرگ زودهنگام در زنانی که همان محدوده وزنی را از دست دادند نیز ۲۶ درصد بیشتر بود.

کارشناسان می‌گویند، این ارتباط در وزن‌های اولیه پیدا شد، به این معنی که حتی افرادی که چاق بودند در صورت کاهش بیش از پنج درصد از وزن بدنشان، در معرض خطر مرگ زودهنگام بیشتری قرار داشتند. کاهش وزن نیز با مرگ زودهنگام ناشی از سرطان مرتبط بود. بیش از ۱۰ درصد کاهش وزن در مردان نشان می‌دهد که احتمال مرگ ناشی از سرطان ۲.۵ برابر بیشتر است.

در زنان، بیش از ۱۰ درصد کاهش وزن بیانگر آن بود، شرکت کنندگان ۱.۷۸ برابر بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان بودند. با این حال، افزایش وزن با افزایش خطر مرگ زودهنگام مرتبط نبود. از شرکت‌کنندگان در مورد نوسانات سطح فعالیت و رژیم غذایی در طول سال‌ها نیز پرسش و پاسخ صورت نگرفت.

منیره حسین، نویسنده ارشد این مطالعه، اپیدمیولوژیست بالینی و پژوهشگر ارشد بهداشت عمومی و پزشکی در دانشگاه موناش به سی‌ان‌ان گفت: «مطالعه ما نشان داد که کاهش وزن حتی اگر به میزان ۵ درصد از کل وزن بدن فرد باشد، خطر مرگ و میر را به ویژه در مردان مسن افزایش می‌دهد».

وی افزود: کاهش وزن «اغلب با کاهش اشتها تحت تأثیر التهاب و هورمون‌ها مرتبط است». مشکلات حرکتی و عوارض جانبی دارو می‌تواند بر وزن فرد تأثیر بگذارد، انزوای اجتماعی، مسائل مالی و درد نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد.

پری هالپرین، مدیر تغذیه بالینی سیستم سلامت این کشور که در این پژوهش حضور نداشت، گفت: یادآوری این نکته ضروری است که یافته‌های این مطالعه به معنای این نیست که کاهش وزن باعث مرگ یک فرد می‌شود. کاهش وزن در سنین بالا می‌تواند منجر به مرگ زودهنگام شود، زیرا می‌تواند نشان دهنده مشکلات زمینه‌ای مانند سرطان و زوال عقل باشد.